Alex' moeder Suzanne begint steeds vreemder te doen, wat komt door haar semantische dementie. Door deze neurodegeneratieve aandoening doet ze impulsieve en onvoorspelbare dingen, zoals geld uitgeven zonder na te denken, 's nachts bij de buren langs gaan en een vals rijbewijs maken. De situatie stelt het jonge stel voor een onverwachte test van hun relatie, omdat ze moeten leren omgaan met Suzanne's onvoorspelbare stemmingen. Terwijl ze worstelen met het idee om een gezin te stichten, worden ze plotseling geconfronteerd met de noodzaak om voor Alex' moeder te zorgen alsof ze een kind is. Deze ongewone situatie dwingt Alex en Noémie om hun ideeën over familie en verantwoordelijkheid te herzien. Regisseurs Ann Sirot en Raphaël Balboni benaderen dit moeilijke onderwerp met een mix van humor en ernst, door de dagelijkse moeilijkheden en emotionele spanningen als gevolg van Suzanne's toestand weer te geven, maar ook momenten van geluk en tederheid vast te leggen. De film biedt een doordachte reflectie op hoe ziekte de dynamiek binnen een gezin kan veranderen en hoe diep de banden van liefde en toewijding reiken, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. In de kern laat UNE VIE DÉMENTE niet alleen de uitdagingen zien van de zorg voor een dementerende ouder, maar belicht het ook de emotionele belasting die Alex en Noémie ervaren terwijl ze proberen hun eigen levensplannen voort te zetten. De film laat op indrukwekkende wijze zien hoe de ziekte Suzanne niet alleen bevrijdt van sociale normen, maar Alex ook dwingt zijn eigen ideeën over normaliteit en controle te heroverwegen.
Alex en Noémie willen graag een kind. Maar hun plannen worden overhoop gehaald wanneer Alex' moeder Suzanne ziek wordt door "semantische dementie".
Alex' moeder Suzanne begint steeds vreemder te doen, wat komt door haar semantische dementie. Door deze neurodegeneratieve aandoening doet ze impulsieve en onvoorspelbare dingen, zoals geld uitgeven zonder na te denken, 's nachts bij de buren langs gaan en een vals rijbewijs maken.
De situatie stelt het jonge stel voor een onverwachte test van hun relatie, omdat ze moeten leren omgaan met Suzanne's onvoorspelbare stemmingen. Terwijl ze worstelen met het idee om een gezin te stichten, worden ze plotseling geconfronteerd met de noodzaak om voor Alex' moeder te zorgen alsof ze een kind is. Deze ongewone situatie dwingt Alex en Noémie om hun ideeën over familie en verantwoordelijkheid te herzien.
Regisseurs Ann Sirot en Raphaël Balboni benaderen dit moeilijke onderwerp met een mix van humor en ernst, door de dagelijkse moeilijkheden en emotionele spanningen als gevolg van Suzanne's toestand weer te geven, maar ook momenten van geluk en tederheid vast te leggen. De film biedt een doordachte reflectie op hoe ziekte de dynamiek binnen een gezin kan veranderen en hoe diep de banden van liefde en toewijding reiken, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden.
In de kern laat UNE VIE DÉMENTE niet alleen de uitdagingen zien van de zorg voor een dementerende ouder, maar belicht het ook de emotionele belasting die Alex en Noémie ervaren terwijl ze proberen hun eigen levensplannen voort te zetten. De film laat op indrukwekkende wijze zien hoe de ziekte Suzanne niet alleen bevrijdt van sociale normen, maar Alex ook dwingt zijn eigen ideeën over normaliteit en controle te heroverwegen.