Het is verschrikkelijk om een geliefde te zien sterven. Het is nog erger als je geliefde ver weg sterft, op een plek die je niet kent en die je je niet kunt voorstellen. Je kunt je zo'n dood niet voorstellen, omdat het verlies geen directe ervaring is maar een ingebeeld scenario, waarvan je de waarheid nooit zult kennen. Zo'n dood blijft de levens van de achterblijvers achtervolgen. Waar past het in het plakboek van het dagelijks leven? Dat zijn de vragen die filmmaker Lou Colpé zich stelt na het plotselinge verlies van haar vriend. Ze verzamelt de stukjes film die ze in het jaar na zijn dood in Bolivia heeft opgenomen. Haar beelden zitten vol ongeloof, verdriet en woede. Maar het leven gaat ook door en dat legt ze ook vast: feestjes, het wisselen van de seizoenen en nieuwe vrienden. Geleidelijk aan verdwijnt de dood uit de verbeelding.
Documentaire, Kortfilms
20min
alle leeftijden
FR
7 december 2014 is de droevigste dag ter wereld. Wat heb ik in het jaar na die dag gefilmd? Wat wilde ik bewaren? Sta jij op mijn foto's?
Het is verschrikkelijk om een geliefde te zien sterven. Het is nog erger als je geliefde ver weg sterft, op een plek die je niet kent en die je je niet kunt voorstellen. Je kunt je zo'n dood niet voorstellen, omdat het verlies geen directe ervaring is maar een ingebeeld scenario, waarvan je de waarheid nooit zult kennen. Zo'n dood blijft de levens van de achterblijvers achtervolgen. Waar past het in het plakboek van het dagelijks leven? Dat zijn de vragen die filmmaker Lou Colpé zich stelt na het plotselinge verlies van haar vriend. Ze verzamelt de stukjes film die ze in het jaar na zijn dood in Bolivia heeft opgenomen. Haar beelden zitten vol ongeloof, verdriet en woede. Maar het leven gaat ook door en dat legt ze ook vast: feestjes, het wisselen van de seizoenen en nieuwe vrienden. Geleidelijk aan verdwijnt de dood uit de verbeelding.